ตอนเด็กๆ โดนต่อยสลบแล้วกลัว เลยไม่ค่อยชอบมีเรื่องหมัดมวยเข้ามาในชีวิต จน DJBBM มาชวนต่อย IDOL FIGHT ตอนไปดูบอล FA Cup final ที่ลอนดอน ตอนนั้นรับปากทันที เพราะอยากลอง วันชกคือ 21 ตุลาคม 2566
IDOL FIGHT ที่ผมลงต่อยนั้น มันเป็นซีซั่นที่ 4 แล้ว แต่ส่วนตัวก็ดูถ่ายทอดสดตั้งแต่ซีซั่นที่ 1 ยาวมาตลอดครับ ดูเพลินๆ ซึ่งทุกซีซั่นใส่ Head Guard ในการต่อยจริง แต่ซีซั่นนี้ “ไม่ใส่”
มีเวลาสองเดือนในการซ้อม
นับถอยหลังสองเดือน เวลามีน้อย ต้องต่อยเบสิคให้เป็น ดีใจที่เลือกค่ายลูกสวนนะ ฝึกจริง เจ็บจริง ใช้ร่างกายเปลืองมากตอนซ้อม ใช้พลังงานเยอะด้วย เอ่อ…ลืมไปว่าต้องทำน้ำหนักลงไปหา DJBBM ตอนนั้นหนัก 73kg ต้องลดลงไป 66kg รวมๆแล้วต้องลด 7kg ซึ่งเยอะมากๆ ในเวลาสองเดือน กินเท่าไหร่ก็ไม่พอกับการเอาไปใช้ เพราะเช้าซ้อมวิ่ง เย็นซ้อมมวย
ตอนแรกคุยกับคู่ชกไว้ว่า เจอกันที่น้ำหนัก 68kg นะ แต่พอซ้อมมวยแบบจริงจังเท่านั้นหละ น้ำหนักมันลงรูดไปเลย จนวันชั่งน้ำหนักจบที่พี่แว่น 66kg ส่วน DJBBM 65kg
ผ่านไปได้ด้วยดี (ในวันชั่งน้ำหนัก)
วันชกผมเฉยๆ นะ ตื่นเต้นเล็กน้อย ที่เฉยๆเพราะซ้อมมาหนักมาก ผลจะออกมาแบบไหนก็ไม่เป็นไร ซึ่งผลออกมาชนะน็อคในยกแรก ปลดล็อก,หายเหนื่อยกันเลยทีเดียว แม้ว่ามันจะไวแต่ก็เพราะรูปแบบที่ซ้อมมานั่นหละ ตรงกับคำที่ว่า “ซ้อมน้อยเจ็บเยอะ ซ้อมเยอะเจ็บน้อย”
เป็นประสบการณ์ที่ดีเลยนะ ลืมไม่ลง ระหว่างการซ้อมหน่ะสนุกและเหนื่อยดี ใจต้องสู้มากๆ ถึงผ่านมาได้ ขอบคุณตัวเองชิบหาย
ทำได้ยังไงวะนั่น ฮาๆ
เขียนบล็อกนี้เอาไว้ เผื่อว่าวันนึงหลงลืมอะไรไป ย้อนมาอ่านก็ยังคงพอจะจำได้หละนะ … in my memory